Natuurfotograaf René van Echelpoel in de Liereman

In Bezoekerscentrum De Liereman loopt een tentoonstelling van natuurfotograaf René van Echelpoel, een Oud-Turnhoutenaar die dat soort van fotografie op een zeer hoog niveau beoefent. Drieëndertig foto's hangen er, niet meer, maar van wat een kwaliteit! Want van Echelpoel is iemand: in het tijdschrift van Natuurpunt vond ik meer informatie: in 2014 behaalde hij de tweede plaats op de PSA-wereldranking in Amerika - wat PSA precies betekent weet ik helaas niet - maar die afkorting samen met 'Amerika' is nest indrukwekkend. In hetzelfde jaar werd hij voor het twee opeenvolgende keer Nederlands kampioen fotografie, en onlangs behaalde hij de 'Gold Nature Print Medal, Best of the Year 2014'. Om maar te zeggen dat het hier niet om een beginnende, liefhebberende 'portrettentrekker' gaat.

De 33 foto's ben ik twee keer langsgegaan, en een derde keer had ook gekund: ze zijn ongelooflijk mooi, Van Echelpoel blaast je bij wijze van spreken van je sokken, ik werd  gewoon overweldigd. Niet alle foto's werden in de Liereman zelf genomen, maar ze zijn wel allemaal uit de Lage Landen: geen sensationele opnamen van de Afrikaanse Big Five, of ijsberen, pinguïns of brede albatrossen in zweefvlucht, nee, gewoon natuur van bij ons, want die is zichtbaar opzienbarend genoeg.

Een mooie foto is bijvoorbeeld die van een ijsvogel met een gevangen visje in zijn bek. Haarscherp tot in de details is die opname, om welk soort visje het gaat zal een kenner wel kunnen uitzoeken, denk ik, de kleuren komen mooi uit en in de achtergrond is er helemaal niets dat de aandacht van het onderwerp kan afleiden. Het lijkt wel alsof dat vogeltje gewillig voor die foto heeft willen poseren, het lijkt wel een studio-opname. Wat natuurlijk niet zo is: de fotograaf heeft met heel veel geduld zitten wachten tot dat beeld zich aan hem voordeed, en heeft op het juiste ogenblik en met de juiste instelling afgedrukt. Als je zelf al eens een vogel fotografeert of dat probeert te doen, een roodborsttapuit of een scholekster bijvoorbeeld, weet je hoeveel geluk je moet hebben voor een gewoon beeld zonder meer. Hier komt veel geduld, werk en precisie aan te pas, en het resultaat is schitterend.

René van Echelpoel, IJsvogel met visje

De ree staat bekend als een schichtig dier, maar als je de foto van René van Echelpoel bekijkt, moet je wel denken dat de nieuwsgierigheid van het dier het hier wint van zijn schrik. Vlak in de lens lijkt het ook te kijken: je vraagt je af waar de fotograaf zich verscholen heeft om alweer zo'n scherp beeld te kunnen maken.

René van Echelpoel, Ree

Van Echelpoel toont op deze tentoonstelling ook foto's van insecten: een aantal mooie, kleurrijke vlinders, zelfs een parend koppeltje, een krekel en een paar libellen. De blauwe glazenmaker heb ik in De Liereman niet gezien, maar een stuk of drie andere libellen wel, en die zijn al even mooi. Deze foto, van het internet geplukt, is alweer van de hoogste kwaliteit: het onderwerp mooi in het midden, een achtergrond die niet stoort, de mooie blauwe kleur van het diertje, de glinsterende en doorzichtige lichtheid van zijn vleugels: als je dergelijke foto's
kunt nemen, mag je van jezelf zeggen dat je tot de besten behoort.

René van Echelpoel, Blauwe glazenmaker

René van Echelpoel, Drie grauwe ganzen

Ik ben zelden zon onder de indruk geweest van een eerder kleine tentoonstelling: slechts drieëndertig foto's, dat was alles. Maar die zijn een voor een zo schitterend dat ik onmiddellijk een grote bewondering opvatte voor de fotograaf René van Echelpoel, over wie ik nog nooit gehoord had. Wat die man met een camera vermag: ongelooflijk noem ik dat. En dat hij tot de wereldtop in zijn vak behoort, bewijzen zijn drieëndertig foto's in Bezoekerscentrum De Liereman. Niet gaan kijken is doodzonde, zou ik zeggen.