Eerste foto van de blauwe reiger
Iets dichterbij gahaald
En ja, hij blijft lang genoeg staan, aandachtig zelfs: hij speurt naar eten in de tuintjes die onder hem liggen, hij wil een vijvertje met ontbijt, zoveel is duidelijk. Maar zijn geduld is niet eindeloos: als ik hem een vierde keer in mijn kastje ik stoppen, is hij het afgestapt, afgevlogen wil dat zeggen. Hij kwam uit het westen, en als hij in de richting verder zoekt, komt hij na een paar kilometer aan bij 'De Liereman': in het meertje daar vindt en vist hij allicht zijn kostje bij elkaar.
Speurend naar vijvertje met ontbijt
Hoe het kwam dat hij hier zijn kans waagde? Mogelijk was hij door de honger zo moe dat hij gedacht heeft 'ik zal het hier eens proberen'? In een natuurgids lees ik: 'Komt soms voor in tuinen, meestal 's morgens vroeg, op zoek naar vis'. Maar dat moeten dan toch iets uitgestrektere tuinen zijn, denk ik dan. Een oud-collega die in Lille woont, beschrijft reigers als lefgozers die tot aan zijn achterdeur komen. Maar die woont allicht ook niet in een rijtjeshuis.
Hoe dan ook: een reiger 's morgens vroeg in de stad, dat is een belevenis. 'k Heb het verhaaltje gisteren meermaals verteld. Je ziet er wel eens een in het Peerdsven of het Ezelsven, één keer zelfs een kleine zilverreiger aan de Kleine Klotteraard, maar dat laatste gebeurt al even zelden als deze blauwe op een dak in de stad. Bijzonder vind ik het, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten