Le Jardin de la Découverte - Lac de Bambois

Mijn kinderen hebben me nog eens vergast op een weekend vakantie, want ik was weer verjaard. We zaten op een adres in Fosses-la-Ville, bij Namen, in een gehucht dat Bambois heet. Van Fosses-la-Ville nooit gehoord natuurlijk, van Bambois nog minder, van een meer in de buurt nog heel veel minder: benieuwd waren we dus waar we terecht zouden komen, en wat er te beleven zou zijn!

We liggen in de 'Rue du Grand Etang': zo heet het 'Lac de Bambois' ook, iets bescheidener is dat, en iets meer de waarheid getrouw. Ik rijd er met de scootmobiel naartoe, 1,2 km. En ik kom aan een grote vijver, een klein meer: je kunt er zwemmen, je kunt er een wandeling maken, je kunt een aantal tuinen bezoeken.

Eerste kennismaking met 'Le Lac de Bambois'

En die wandeling maken we de tweede dag: een eindje naast het meer, helemaal errond gaat niet, we worden naar 'Le Jardin de la Découverte" geleid, ontdekken gaan we dus doen. En dat is ook zo: een mooie bloemen- en kruidentuin zien we, mooi aangeplant en netjes onderhouden: het is een lust voor het oog.

Een klein perkje 'des mufliers' trekt onze aandacht, want mooie gele bloempjes: in het Nederlands heten ze 'leeuwenbekken'. Die vind je overigens bij ons ook.

Prachtig is een samenscholing van aronskelken, allemaal in bloei, allemaal grote witte kelken. On découvre tant de choses ici, dat is wel zeker. En je leert nog een beetje Frans ook, woordjes dan. Want we komen 'oreilles d'ours' tegen, en 'aïl d'ours': die oren noem je in onze taal 'ezelsoren' of ook 'berenoren', en dat zijn geneeskrachtige planten, en die 'aïl' heet bij ons daslook. Je ziet nieuwe bloemen en je leert de naam in twee landstalen: on se sent bien belge ici!

Daslook - Aïl d'ours

Eendagslelies bloeien hier ook: vroeger had ik die in mijn tuin, maar het is lang geleden dat ik ze nog gezien had, rode, oranje, gele lelies, en ze zijn hier allemaal, voor een dag. En dan komt Pierre de Ronsard eventjes naar binnen: 'O vraiment marâtre Nature / Puisqu'une telle fleur ne dure / Que du matin jusques au soir'. Hij had het over rozen, en lelies schijnt ook geen lang leven beschoren te zijn: uiterlijke schoonheid is vergankelijk! Ondertussen maakt die bloemenovervloed een mens gewoon gelukkig: soorten, vormen, kleuren, geen een gelijkt op de andere.

Eendagslelie

Met een echte koekoeksbloem sluit ik de rij af. Die stond aan de oever van het meer, niet in de jardin: daarbuiten was ook nog wat te ontdekken.

En zo hebben we dan een juweel ontdekt waarvan we het bestaan niet eens kenden! Wat wil je meer?