Hoe lang het geleden was dat ik nog eens in Postel had rondgelopen, weet ik niet meer precies, maar Yves wilde er gaan wandelen, en of ik meeging? Natuurlijk dus! En wij weg. Ons plan was wandeling 2, eentje van 6,5 kilometer. Ze vertrekt aan het poortgebouw van de abdij, en de eerste foto levert dan ook het wapenschild van de abdij op: drie zwarte molenijzers op een witte achtergrond; het dateert al van in de 14de eeuw. Die molenijzers verwijzen allicht naar de vele molens die door de abdij beheerd werden. Overigens heette de instelling toen nog 'Godshuis'; ze werd pas zelfstandige 'abdij' in 1618, tijdens het Twaalfjarig Bestand van de aartshertogen Albrecht en Isabella was dat. Op de banderol onder de molenijzers is te lezen 'Cruce vincit veritas', in onze moerstaal 'Door het kruis overwint de waarheid'. Je betreedt hier niet zomaar een mooi gerestaureerd oud hotel, denk daaraan!
Cruce vincit veritas
Het grote gebouw uit 1731 heeft helemaal boven nog een religieus getint bas-reliëf, barok van stijl: centraal staan er wel 12 molenijzers, en met niet zo heel veel goede wil kun je er de kruisdood van Christus in herkennen. Het kruis is zonder meer duidelijk, en de twee zwarte molenijzers van onderen kunnen allicht Maria en de apostel Johannes voorstellen. Het engeltje links houdt een mijter in de hoogte: dat duidt op de waardigheid van de abt, die gelijk is aan die van een bisschop. Dat aan de rechterkant houdt een grote gestileerde sleutel vast: de sleutel van de hemelpoort zal dat zijn. Een goede abt en de sleutel van de hemel, wat heb je meer nodig in dit aardse tranendal? Aan boodschappen geen tekort in de abdij van Postel!
Het oudste gebouw van dit gebied is de Sint-Niklaaskerk: ze dateert al van het einde van de 12de eeuw en is dus romaans. In de loop der eeuwen heeft de kerk natuurlijk verbouwingen gekend: zo is het gewelf duidelijk gotisch, maar de romaanse kenmerken zijn duidelijk te herkennen: de apsis is er een sprekend voorbeeld van. Ik ken eigenlijk geen andere romaanse bouwwerken hier in de streek, Postel is dus een rariteit.
De romaanse apsis van de Sint-Niklaaskerk (ca. 1190)
Nog een voorbeeld: de rondbogen in de kerk
Naast een eerder uitgestrekte kruidentuin staat een wel eigenaardig gebouwtje: het pesthuisje dat dateert uit de 17de eeuw. Pestlijders werden in gebouw in quarantaine gezet. In de hoek rechts van achteren is een put ontdekt: het verhaal gaat dat mensen die aan de ziekte bezweken waren in die put gegooid werden, een laag ongebluste kalk werd over hen uitgespreid, en klaar was Keesje, de volksgezondheid was weer zo goed mogelijk beschermd. Wie klaagt over de quarantaine maatregelen die nu nodig zijn ten gevolge van covid 19, mag beseffen dat het vroeger nog veel en veel erger was. Gelukkig kun je nu ook naar Postel gaan om na een fikse wandeling op het terras van De Beiaard een Postel te drinken, pest- en coronavrij! Je moet soms wel aanschuiven voor je een zitplaats krijgt toegewezen, want afstand moet er zijn, ook als je een zwaar biertje savoureert! Maar dan nog blijft het de moeite: aangenaam en niet ver.
Het pesthuisje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten