Soms ontdek je in eigen stad iets verrassends, maar dat je al lang had moeten kennen als je wat beter uitgekeken had. Dat overkwam mij eergisteren: ik spoed me met mijn scootmobiel dagelijks twee keren door de Otterstraat - heen en weer naar de 'Priba' - en vrijdag zag ik voor het eerst dat er in de gevel van nummer 26 een gedenksteen is gemetseld. Over Renier Snieders heeft de steen het: '1812-1912 / Hier / leefde en stierf / de Vlaamsche schrijver / D Jan Renier Snieders'. Die steen is daar duidelijk aangebracht ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van zijn geboortedag. En ja, hij was een Vlaamse schrijver, echter van Nederlandse afkomst: hij is geboren in Bladel, eventjes over de grens, studeerde geneeskunde in Leuven, en vestigde zich in 1838 als arts in de Otterstraat. 
Otterstraat 26: de gedenkplaats voor Renier Snieders
In 1912 was de man al 24 jaar overleden: de herinnering aan hem was kennelijk nog lang niet dood. Zelfs niet in 1930: toen is op het Patersplein, in aanwezigheid van Stijn Streuvels nota bene, zijn standbeeld onthuld. Daar zit hij nu al 90 jaar, en dat is er helaas aan te zien: onze Renier mag best wel een fris bad krijgen, hij ziet er niet uit. Ik vraag me wel af of de voorbijgangers weten wie daar versteend zit te kijken. Hij heeft heel wat romans en vertellingen geschreven, naar ik lees in de stijl van Conscience, maar realistischer. Dat zou ik eens moeten nagaan: de volgende keer dat ik in de bib kom, vraag ik een werk van hem, gesteld dat ze dat daar hebben. Want laten we eerlijk zijn, Renier Snieders als schrijver is vergeten: sic tansit gloria mundi. Toch ben ik benieuwd wat de lectuur van een paar van zijn werken zou opleveren. Blijf verwonderd, zegt Klara dan.
Het standbeeld uit 1930
Als arts was hij zeer verdienstelijk: volgens 'wikipedia' had hij een uitgebreide praktijk, was hij wetsdokter, hij zorgde voor de zieken van het bureau van weldadigheid, de zieken in de gevangenis, het gasthuis en het godshuis voor grijsaards en wezen'. Je vraagt je af hoe die man de tijd vond om te schrijven, tenzij de volksgezondheid toen fenomenaal goed was, wat ik dan weer betwijfel. Maar hijzelf was ongetwijfeld iemand, deze Renier Snieders. Niet voor niets is er in Turnhout een straat naar hem genoemd: die loopt van de Zeshoek tot aan de Hollandse Schuif. 
De Renier Sniedersstraat.
De watertoren heeft Renier Snieders nooit zien staan: die is pas gebouwd na zijn overlijden
Overigens was August Snieders, de broer van Renier, ook bedrijvig als journalist en schrijver, maar dan in Borgerhout.
Nu moet ik alleen nog maar op zoek gaan naar pennenvruchten van Renier: dan kan ik een negentiende-eeuwse Turnhoutse stem horen, wat zeer interessant kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten