Wortel Kolonie: de droogte

Laten we het nog eens over Wortel Kolonie hebben: daar is altijd wel iets nieuws te zien, hoe klein of hoe onbeduidend ook. Als je aan de Klapekster vertrekt en in de lange dreef naar het noorden rijdt, dan kom je aan de Grensdreef, de grens met Nederland wordt bedoeld. Rechts afslaan, en dat nog een keer of vier brengt je aan Bootjesven (dat ven wordt zonder lidwoord gebruikt, eigenaardig). Maar ik wilde eens links afslaan, en die kant ook verkennen.

Ik was pas vertrokken aan de Klapekster of ik zie op een tronk van een Amerikaanse eik iets wat op een best uitgegroeide zwam gelijkt: foto genomen en nadien proberen te determineren, wat niet altijd even makkelijk is. Het blijkt te gaan om 'eikhaas', een zwam die ook genomen kan worden voor de 'reuzenzwam', maar die is nog groter en ook bruiner. Eikhaas dus: nooit van gehoord. Een eigenaardig woord vind ik het ook, niet dat deel 'eik', dat spreekt vanzelf, maar wat 'haas' erbij komt doen, is me een raadsel. Volgens Wikipedia komt de soort in Nederland sporadisch voor in de zomer en in de herfst: ik heb dus een grensgeval ontdekt! Hij werd in de Chinese traditionele geneeskunde gebruikt, en in Azië, vooral in Japan wordt hij gegeten: hij wordt er zelfs voor gekweekt. Wat ik in Wortel zie, is een best indrukwekkend organisme: ik heb al kleinere zwammen gezien.

Eikhaas

Dat die eikhaas daar groeit heeft niet met de huidige droogte te maken, de zomer is voor hem ook goed. Het gebrek aan regen veroorzaakt wel veel vroegtijdige bladval, wat je al kon lezen en horen in de pers. En hier liggen de bewijzen in overtal: blaren van de Amerikaanse eik in overvloed en veel te vroeg. 

Amerikaanse eikenblaren à volonté

Paddenstoelen groeien niet alleen op dode bomen of wat er van rest, op nog levende exemplaren willen ze ook best wassen: witte schimmel heet dat dan soms.

Witte schimmel

Het pad naar links dat ik ingeslagen ben, is niet zo goed berijdbaar: aan de sporen te zien is het een echt en heus ruiterpad, en op losse ondergrond laat dat een soort van kuiltjes achter waarop een scootmobiel liever niet rijdt, de mijne toch niet. Ik sla rechtsaf, een bospad in, en na een tijdje kom ik aan een weiland, en aan de overkant daarvan zie ik het oude vertrouwde vaderland liggen: zonder er me van bewust te zijn heb ik een uitstap in het buitenland gemaakt, zomaar gratis.

En daar zie ik iets dat ik in België nog nooit tegengekomen ben: 'Nieuwe banken en insectenhotel' kondigt de titel van het bord aan. En dan volgt de uitleg: 

'Deze joekels van beuken komen uit de laan van Staatsbosbeheer in Breda. Ze kunnen hier mooi dienen als bank. De planken die vrij kwamen hebben we rechtop gezet en zo hebben de insecten ook hun eigen hotel. We wensen mensen veel zitplezier op deze oeroude bomen. En we wensen dat het hotel volgeboekt raakt. Met vriendelijke groet, De boswachters van Staatsbosbeheer.'

Dat hotel zal zeker aantrek hebben: die slimme Nederlanders hebben de plank zo ongeveer de vorm gegeven van een colaflesje, natuurlijk zullen de insecten, wespen, bijen, andere merken in drommen als stuka's aan komen storten. Toen ik er stond, was er geen luchtverkeer, maar dat is ongetwijfeld toeval geweest.

Insectenhotel 'In de zoete cola' 

De zitbanken zijn gewoon geschaafde beukenstammen: niemand kan er zijn kleren aan openhalen, en er zeker niet doorzakken: zo'n zitbank kan wel meer hebben dan 6 of 7 gemiddelde Nederlanders. Met enige goede wil kunnen er makkelijk nog een paar normale Belgen bij. Als die er al zijn.

Zitbank voor Europeanen

Veel kleur heb ik nog niet gezien: grijs gras om met een alliteratie te spreken. Maar toch, op weg naar Bootjesven: struikheide, een prachtige struikje dat de droogte opvrolijkt! Hoezee! denken we dan.

Vrolijk bloeiende struikheide

Helaas, verder naar Bootjesven ligt de weg weer onder de blaren: beukenblaadjes zijn het ditmaal, maar net zo goed te vroeg afgevallen.

Beuk of eik, iedere boom gelijk!

Leuke tocht was het, in een gebied waarvan je niet weet of je in Nederland of België bent. Dat scherpt een mens zijn Europese gevoelens aan. En dat is mogelijk nog erg nodig de komende tijd. Daarom: Leve Wortel Kolonie!