Laat ik het nu eens hebben over wat ik altijd een nederig plantje heb gevonden: ik had in de Priba ooit een vetplantje gekocht. Dat kost niet veel, en je hebt weer wat groen in huis. Het stond op mijn salontafel, bleef groen, maar groeien deed het niet: van weinig geld kun je niet veel verwachten. Tot ik het een paar maanden geleden, om welke reden weet ik niet meer, op de vensterbank zette, aan de noordkant van mijn appartement; direct zonlicht verdraagt het plantje niet. En wat gebeurt? Het plantje dat altijd zo zichzelf was gebleven, dat wil zeggen nooit tekenen van overvloedig leven en groeilust had vertoond, verandert van tactiek: van onopvallend bosje groen krijgt het scheuten in alle richtingen, het wordt groter en groter, zodanig zelfs dat ik er duidelijke foto's van kan maken, en op de computer onder 'vetplanten' kan zoeken hoe dat vroegere onooglijke ding, dat nu duidelijk ooglijk is geworden, toch mag heten. Dingen benoemen is orde in de chaos brengen, dat is algemeen geweten. Met zijn wetenschappelijke naam heet dat vroegere bescheiden groentje 'Rhipsalis baccifera oasis', wat best een mondvol is voor het eens zo nietige ding.
Rhipsalis baccifera oasis
Nu weet ik dus nog niets, want zo grondig is de kennis van mijn klassieke talen ook niet meer. 'Oasis' is duidelijk: het plantje groeit niet op uiterst droge plaatsen. 'Baccifera' of 'bacciferus' betekent 'bessen dragend', maar het knolletje of bolletje dat iets van een bes weg heeft, moet ik nog zien. Geheimzinnig groene levensvorm is het wel. En dan hebben we nog ''rhipsalis': dat woord komt uit het Grieks en betekent 'vlechtwerk van twijgen'. Sommige planten uit dit geslacht doen daar inderdaad aan denken.
Hier zie je het duidelijk: vlechtwerk van twijgen (eerder twijgjes)
Een Nederlandse naam heeft deze rhipsalis ook: 'koraalcactus' is dat. Geen idee of hij in koraalriffen groeit, en voor een cactus heeft hij veel water nodig, en stekels heeft hij helemaal niet. De wonderen van de natuur zijn onbegrijpelijk, zal ik maar denken. En ik heb weer plezier beleefd aan het determineren van wat er in mijn woonkamer groeit. En dat geeft natuurlijk een positief gevoel.
Foto voor op de identiteitskaart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten