Aan het strand neem je ook je laatste vakantiefoto's: het witte strand met de obligate palmbomen: cliché der clichés!
Clichébeeld: strand en palmen
Of een je kiekt aparte soort broodwinning: een Keniaan zit bij twee dromedarissen op het strand, en af en toe willen strandgasten effectief op die dieren gezeten langs het water gereden worden: de zee vanuit de hoogte bekijken!
Plaatselijk middenstandsgebruik
Met enig geluk druk je op het juiste moment af, en krijg je een geslaagd zeegezicht. De eerste branding gebeurt al zo'n 200 meter van de kust: daar is de zee bij eerder laag water nog altijd maar een meter of iets minder diep, en de brekende golven (golfjes) eigenlijk resulteren dan in een mooie witte streep. Dat zie je niet in de Noordzee, of andere zeeën waar ik ooit geweest ben. En zoals het hoort, is het strand wit. Een aparte charme heeft de oceaan hier. Natuurlijk wil ik hier ook zwemmen, ter verkoeling, maar ook om te kunnen zeggen: ik heb ik de Indische Oceaan gezwommen! Bij mijn tweede beurt, toen het tij al wat sterker opkwam, ben ik bij mijn terugkeer echt aangespoeld: wat dat werkwoord letterlijk betekent, heb ik aan den lijve ondervonden. Weer een nieuwe ervaring!
Marine
In de savanne hadden we zo goed als geen bloemen gezien: wat wil je, het was droog seizoen. Maar het hotel wil natuurlijk enige standing uitstralen: de gazons en de planten wordt geregeld besproeid, en deze kleine wereld wordt voor de toeristen waar nodig en mogelijk verfraaid. En zo krijg je een prachtige bloeiende bougainvillea vlakbij het strand, waar je zo'n plant helemaal niet zou verwachten. Kenia spant zich zeker in voor zijn toeristen, dat wel. In de beste der werelden zou de eigen bevolking daar ook de vruchten van moeten plukken, maar dat duurt nog wel een aantal jaren, vrees ik.
Bougainvillea
Geen opmerkingen:
Een reactie posten