Tsavo Oost: leeuwenontbijt

In het nationale park 'Tsavo East' hebben we onze laatste fotosafari gereden. Dat betekende heel vroeg uit de veren, en al om zeven uur op weg, want 's morgens in de vroegte zijn de meeste dieren nog actief. Viel dat wel even tegen: de gezamenlijke fauna leek wel een snipperdag te hebben, echt sensationeel was het niet. Tot op het bijna allerlaatste: is daar een leeuw bezig zijn ontbijt op te smikkelen! De buitgemaakte buffel ligt er finaal geveld bij, al half opgepeuzeld, met zijn linkervoorpoot pathetisch in de hoogte, alsof hij in zijn laatste momenten nog om hulp wilde wuiven. Helaas, er hielp geen bidden en smeken meer, de leeuwen lieten zich niet vermurwen.

Leeuwenontbijt

Vruchteloos buffel-sos

Onze chauffeur wist ons te vertellen dat de buffel die nacht nog gedood was, en dat de leeuwen zo ongeveer alles wat echt niet te hard en onverteerbaar is opschrokken. De ingewanden - darmen, maag en lever - worden met smaak naar binnen gewerkt, want die zijn zacht. Veel bederfelijks blijft er na zo'n maal niet meer over, en het beetje wat nog rest, wordt door de gieren schoongemaakt: zij zijn zowat de reinigingsdienst van de savanne!

De leeuw vreet zich echt door de buffel

. . . monstert zijn prestatie, en ziet dat het goed is

Dat is natuurlijk ook de natuur: eten en gegeten worden, geweld en agressie: van die laatste zijn ook de mensen dader en slachtoffer. In de savanne is het niet altijd 'aards paradijs'. Wel voor drie leeuwinnen die tien meter verder liggen te rusten en uit de blazen van jacht en vraatzucht. Zij hadden het eerst hun bekomst, maar Koning Leeuw was toen nog niet verzadigd, en bleef
halsstarrig de eenzame eter.

Volgevreten leeuwinnen

Vijftig meter verder ligt nog een slachtoffer: een zebra deze keer. Maar die is al een tijdje langer dood, want hij verspreidt al een kwalijke geur, met andere woorden: hij stinkt terdege. Daar wil niet ieder roofdier meer aan. Hij wordt voedsel voor de gieren, en dan zijn die ook weer tevreden.

Overrijpe zebra

Dat is de andere zijde van de natuur: idyllisch is nog iets anders, maar het is de realiteit. De mens heeft het gelukkig volledig verleerd oorlog te voeren en anderen te doden.