maandag 16 juli 2018

Sourbrodt (Waimes): Rue de Botrange xyz - Wereldbeker zwemmen

Mijn familie en ikzelf hebben een traditie in het leven geroepen: het tweede weekend van juli trekken we naar de Ardennen, in de buurt van Malmedy, want dat is 'ma ville preférée en Wallonie', en dat weten mijn kinderen zo goed dat we daar ergens naartoe trekken. Traditie is overigens een groot woord: dit jaar was nog maar de tweede keer, maar de toekomst is nog lang niet voorbij.

Dit jaar hadden we een huis gehuurd in Waimes, deelgemeente Sourbrodt, in de Rue de Botrange, en zoals en beetje voor de hand ligt, niet zo ver van het Signal de Botrange, met zijn 694 meter het hoogste punt van België: quizvraag par excellence. In een strenge winter kun je je er in de Alpen wanen, skiën en langlaufen, in de hitte van deze zomer ben je blij dat dat huis ook een zwembad(je) heeft, tot gezamenlijke en algehele vreugde van volwassenen en kinderen.


Dieuwertje laat voorzichtig Vic te water, maar hij houdt er wel van


Dries stoeiend met Ella en Cas, Noortjes pluskinderen

Als mijn dochter pluskinderen heeft, zijn dat voor mij dan pluskleinkinderen? Dat gaat allicht iets te ver, maar leuk zijn ze zeker: zoals zij zorgen voor en spelen met hun zusje Nona!


Nona: wie houdt nu niet van water?


Mil: der waterratten waterrat!

De zegen van een zwembad en warm weer: ouders hoeven zich het hoofd niet te breken over wat ze vandaag alweer met hun kinderen zullen aanvangen, strand, zand, schopjes en vormpjes zijn overbodig. Ze voelen zich vanzelf thuis in het eerste element waarin ze ooit vertoefd hebben. En zoogdieren zijn toch uit de zeeën aan land gekomen, of niet? Wel dan!

En 's avonds zie je dan België nog winnen tegen Brazilië: waar en hoe kunnen wij nog beter zijn!

Geen opmerkingen: