zondag 10 maart 2019

Mit Lieb bin ich umfangen

Sinds een goed jaar zing ik in een koortje. Oude liefde roest niet: van mijn 10 tot mijn 20 heb ik gregoriaans gezongen, tijdens mijn legerdienst heb ik nog menige klank het Duitse zwerk ingestuurd, in Soest dan nog, bij de 6de Artillerie: o Freude, o Wonne! En nu maak ik deel uit van een klein gemengd gezelschap dat anoniem wenst te blijven, ook onze zeer onderlegde dirigent: dat is een kwestie van bescheidenheid. Maar twee zondagochtenden per maand ervaren wij, een tiental mensen (m/v), de vreugde van de samenzang in twee stemmen. Soms in meer, maar dat is dan niet altijd bedoeld.

We zingen liederen in het Duits, in het Frans, soms zelfs in onze eigen moerstaal, want vaak willen we ook verstaan wat we zingen. Vandaag hebben we iets nieuws geleerd: 'Mit Lieb bin ich umfangen' van de dichter/componist, of singer songwriter Johann Steuerlein, die geleefd heeft van 1546 tot 1613. Het lied zelf is van 1600, stijl: barok. De tekst luidt als volgt:

                                   Mit Lieb' bin ich umfangen,
                                   Herzallerliebste mein.
                                   Nach dir steht mein Verlangen,
                                   könnts oder möchts gesein
                                   Könnt ich dein Gunst erwerben,
                                   käm ich aus grosser Not,
                                   viel lieber wollt ich sterben
                                   und wünscht' mir selbst den Tod.

                                   Wie soll ich von dir lassen,
                                   es kost' mir meinen Leib.
                                   Dazu zwingt mich ohnmassen,
                                   dass ich nit' von dir scheid.
                                   Dir hab ich mir ergeben,
                                   in rechter Stetigkeit,
                                   dieweil ich hab das Leben,
                                   Herzlieb nit von mir scheid!

Iemand (m/v) zingt over een onbeantwoorde liefde, laten we bijgevolg maar aannemen dat het om een man gaat, een niet bijster origineel thema. Hij zou zich nog liever dood wensen dan haar niet te kunnen krijgen: tragedie, tragedie! Gelukkig is het lied best vrolijk en opgewekt: zo zwaar moet er kennelijk niet aan getild worden (zo klinkt het toch op youtube). Het lied leren is op zich zelf een bezigheid die zichzelf beloont: je kent het helemaal niet, eerst komen de sopranen aan de beurt, dan de bassen, dan proberen we dat samen en na een tijdje hoor je hoe mooi dat klinkt en hoe warm dat van binnen voelt. En dan stel je vast dat je toch weer met een aantal vrienden en vriendinnen iets zinvols gedaan hebt, iets waar je gelukkig van wordt. Meer moet dat niet zijn, wat zeg ik, dit is al heel veel.

Twee opnames op youtube op deze adressen:

https://www.youtube.com/watch?v=2y9vLQbBFs

https://www.youtube.com/watch?v=UerO-y_99FA 

Ik krijg van een goede vriendin nog een interessante reactie binnen: natuurlijk gaat dat over een onbeantwoorde liefde, schrijft ze, want het gaat hier over de liefde tot God, en die is voor de gewone sterveling onbereikbaar. Dat zal heel waarschijnlijk wel kloppen, want dat lied zong zij met een koor in de kerk, en die Steuerlein staat vooral bekend als dichter/componist van geestelijke liederen. Wat ik vandaag allemaal niet bijgeleerd heb, op deze rotwerige zondag!                       

Geen opmerkingen: