maandag 23 oktober 2017

'Arab Cartoons' in De Warande - Abdalla Al Omari

De tentoonstelling 'Arab Cartoons' in 'De Warande' is inmiddels afgelopen, en dat is een beetje jammer: die had best wat langer dan 15 dagen mogen duren. Een van de kunstenaars die eruit sprong, is Abdalla Al Omari, geboren in 1986 in Damascus, een Syriër die ondertussen in Brussel woont, en die de auteur is van 'The Vulnerability Series'. Eerder dan cartoons die we meestal gewend zijn, gaat het hier om wat wel echte schilderijen lijken te zijn. En dat zijn ze ook, maar niet op deze tentoonstelling: hier kun je twee kopieën van zijn werk zien. Zijn 'Kwetsbaarheid Reeks' werd geveild via Christies en in Londen en Hamburg geëxposeerd, zoals je uit de teksten bij zijn werk kan leren: niet de minste dus, deze Abdalla Al Omari.

Het eerste werk toont je een 'vertrouwd' beeld: een rij vluchtelingen of ontheemden, aanschuivend voor een portie eten om enig overleven toch mogelijk te maken. Ze hebben pannen bij zich, borden, schotels, zelfs een emmer. De rij wordt geopend door twee jongens van een jaar of 12-13, een zwarte en een blanke: de rampspoed kiest geen ras. Vlak achter hen staat Obama, dan Kim Jong-un, een ventje van een jaar of zestien, iemand in de volle bloei van zijn puberteit. Eventjes verder kijkt Poetin of er nog geen schot in de rij komt, Assad staat net achter hem - voor de bescherming allicht. Eventjes verderop staat iemand in wie je Ayatollah Khamenei kunt herkennen, en mogelijk staan er nog politieke leiders van meer dan plaatselijke betekenis in deze eindeloze file. Een aantal van deze lui zijn ironisch genoeg net diegenen die de 'rijen', de kwetsbaarheid veroorzaken, die wij als bedreigend beschouwen. De omgekeerde wereld? Niet per se: zijn kunnen ook kwetsbaar zijn, het zijn ook mensen. En dat zouden ze zelf ook eens mogen bedenken.
 

The Vulnerability Series - wereldleiders

Kim Jong-un krijgt een portret ten voeten uit: dat verdient de 'Briljante Kameraad' of de 'Geweldige Leider' zeker wel. Alleen ziet hij er bij Al Omari niet echt zo uit: hij lijkt nog jonger nu (13 jaar?), hij kijkt een beetje betrapt met zijn  gevaarlijk speelgoed dat hij achter zijn rug tracht te verbergen, tezelfdertijd beteuterd en sip omdat hij zijn speeltje niet mag of kan of durft te gebruiken. Je zou medelijden met hem krijgen: een pyjamabroek draagt hij, met een pijp half opgerold, en dan een groene sweater die er eigenlijk niet bij past. Hij schijnt net opgestaan te zijn, en vrolijk begint zijn dag niet, dat is duidelijk. Meewarig, deerniswekkend kijkt hij de wereld in. 'Het komt over een paar jaar nog wel goed met je', ben ik geneigd te denken. Maar hij blijft gevaarlijk: zo'n pubertje met dergelijk speelgoed tegenover een andere ongeleide puber. Gezellig is het allemaal niet!
 

The Vulnerability Series - Kim Jong-un

Meer dan cartoons zijn deze twee werken: je kunt er wel eens mee lachen, eerder grim- dan glimlachen, meesmuilen. De wereld kan nog wel wat verbetering verdragen, voel je dan.

p.s.: Abdalla Al Omari kreeg onlangs asiel in België? Momenteel leeft en werkt hij in Brussel.

Geen opmerkingen: