Dam tegen exoten

Canadese gans: onbeschaamde exoot in Vlaanderen, ook in de Kempen


Reuzenbalsemien: overvloed in Wallonië


Halsbandparkiet: te talrijk rond Brussel


Ik heb het een tijd geleden - verleden jaar in september - eens over de reuzenbalsemien gehad, plant die ik met mijn wankennis toen aanzag voor rozemarijn. Inmiddels ben ik mijn plantenkennis bij aan het spijkeren: ik zie al het verschil tussen smeerwortel en herderstasje, en vanmiddag heb ik stijve klaverzuring geïdentificeerd, gedetermineerd, zoals dat in vaktermen heet. Die groeide onbeschaamd en onschuldig onder mijn neus, op mijn terras, dicht bij wat ik 'mijn landerijen' noem: een strook grond van zo'n 30 cm breed en 5/6 m lang.

Maar vandaag kwam ik de reuzenbalsemien tegen in mijn krant, in een artikel getiteld 'Dam tegen exoten'. Wat blijkt immers? Vooral sinds WO II zijn een aantal uitheemse planten en dieren in onze streken terechtgekomen, ze tieren er welig of planten zich vrolijk en vlijtig voort, zo een bedreiging vormend voor inheemse soorten. Maar, volgens het bericht: 'Uitroeien is ook duur. Het Waals gewest verwijdert langs de Ourthe over 150 kilometer de reuzenbalsemien en de reuzenbereklauw. Dat kost respectievelijk 709 en 256 euro per kilometer. En het moet herhaald worden om effectief te zijn'.

Ik kan me daar iets bij voorstellen: verleden jaar in augustus heb ik met mijn zoon een rolstoelwandeling langs de Warche gemaakt (Malmédy, richting Robertville) en die reuzenbalsemien stond daar overvloedig prominent te groeien en te bloeien. Ze zullen er een hele klus aan hebben, onze Waalse landgenoten. In Vlaanderen heb ik de plant nog niet gezien, maar dat hoeft niets te willen zeggen.

Ook de Canadese gans is zo'n ongewenste gast: ze hebben het dier 'aangepakt' en proberen uit te roeien, met verontwaardigde reacties van publiek, Vogelbeschermng en Gaia. Die vechten niet voor 'Eigen natuur eerst'. Mooi is ook het geval van de halsbandparkiet. Uit een Brusselse volière werd in 1974 een groep losgelaten, en die plant zich in de parkbossen rond de hoofdstad voorspoedig verder.'De krijsende holenbroeder pikt de nestgelegenheid van 'autochtone' (sic) vogels in' alarmeert het artikel. De toestand lijkt om een weldoordachte en maatschappelijk gedragen vogelpolitiek te vragen! Onze eigenste mus tsjilpt een zucht van verlichting. Heel grappig toch: de halsbandparkiet, van oorsprong uit Australië, is in België de Marokkaan in onze vogelfauna. Maar de beestjes laten het er niet bij zitten: ze komen op tegen discriminatie en vragen stemrecht. Problemi, problemi!! Misschien ruimt de winter, als die eens zeer streng is, ze wel op.

Eigenlijk heb ik het voor de halsbandparkiet: samen met mijn broer heb ik ze nog gekweekt toen wij op gewone grasparkietjes uitgekeken waren: wij wilden het grootser en 'excelsior'. Wij hebben ze ook nooit losgelaten: als er in Turnhout nog rondvliegen, komen ze niet van ons.

Aan ons zal het niet gelegen hebben dat 'de opmars van uitheemse soorten die schade aanrichten (de zogenaamde 'invasieve exoten' of 'aliens') de Belgische mens nu zorgen baren. Met het oog op de verkiezingen een strijd: vogels, zeker vreemde, buiten!