Lijdend voorwerp van heiligschennis
Niet de verlichting op de terreinen van KVK Turnhout, ook al zal die in de tweede klasse van de nationale voetbalcompetitie ongetwijfeld de Kempen met volle kracht voor diepe duisternis behoeden, niet de verlichting van Philips Lighting, want daar zijn de laatste maanden meer dan een paar lampjes uitgegaan, wel het verlichte Turnhoutse denken van tegenwoordig.
Het gaat zo: na een nachtje stappen is een leerling van het Atheneum redelijk geladen, en hij wil een en ander lossen. Vraag echter is: waar in godsnaam? Gelukkig is hij vlak bij de Sint-Pieterskerk, en hij geeft zich over aan een partijtje wildplassen, zodoende eeuwenoude kerkmuren en dito patrimonium besproeiend. Helaas, hij wordt op heterdaad betrapt, en het gedeeltelijk vloeibare incident bereikt de stedelijke goegemeente, die geschokt reageert. Kreten als heiligschennis, gebrek aan opvoeding en beschaving zijn niet van de lucht, maar de oorzaak is even snel gevonden: 't is er natuurlijk weer een van Tattenejem, vroeger bekend als de 'Commejèn', de Ecole Moyenne. De verlichting komt wel uit Frankrijk, maar de taal is niet helemaal meegekomen. Maar ondertussen: een schande is het toch wel, als je je zo laat gaan, zoveel zal duidelijk zijn.
Een week later overkomt een leerling van het Sint-Jozefscollege krek hetzelfde, de goegemeente hoort er weer van en is weer klaar met gevat commentaar: 'Tja, de jongen zal het niet op kunnen houden hebben'. En de wildplas wordt met de mantel der liefde bedekt.
En mop natuurlijk, maar zoals Luc de Voldere het ooit stelde: literatuur liegt de waarheid. Goede verhaaltjes ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten