Ik volg 'Italiaanse conversatie' in de Warande, bij Dinamo. Want je wilt niet alles van die taal vergeten: een beetje onderhoud is aangewezen. Om half elf hebben we een koffiepauze: op onze leeftijd is de concentratie na een uur al behoorlijk gedaald en moeten we ontspannen. Na een kwartiertje of twintig minuten begint de les weer, maar om te veel spanning te voorkomen, volgt voor sommigen na de koffiepauze nog een plaspauze: zo ook voor mij. Ik loop dus naar de toiletten een vrolijke melodie zingend. Waarop een medecursist - ik zal hem Walter noemen, want zo heet hij - vanuit de toiletten zegt: 'Daar komt een gelukkige mens binnen'. Waarop ik: 'Ja, als je genoeg hebt, geen stress en geen problemen, en je kunt je zin doen, wat wil je dan nog meer?' Roerend zijn we het eens, en laten onze mogelijk toekomstige spanning weglopen: wij allebei ook opgelucht.
De melodie die ik aan het zingen was? De Internationale', bron van geluk dus. Maar dat weet John Crombez al lang, ondanks zijn 9,5 % in de laatste peiling. En Tom Meeuws uitgerekend vandaag zeker ook, met zijn tweede plaats op de Antwerpse lijst en een onverwachte wisseling van het lot er bovenop: rood is troef, moet hij maar denken!
Wat nog erger is: ik laat me op een onbewaakt moment eventjes bescheiden gaan, en ik word betrapt op geluk. En ik denk eventjes na, en ja, Walter heeft gelijk: geluk ligt in de toiletten als je 'De Internationale' zingt. Meer moet dat niet zijn. Gelukkig maar.
Bron van geluk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten