De Zoo alweer (2): vissen en twee klanknabootsingen

Er zijn veel mooie en interessante plekken in de Zoo, ongetwijfeld, maar een van de mooiste vind ik het zogenaamde rifaquarium: een koraalrif is daar geloofwaardig nagebouwd, en dat wordt bevolkt door talloze kleurrijke vissen en visjes. Er scherpe foto's van nemen is bijzonder moeilijk: altijd zijn ze in beweging, traagjes of sneller, ergens op gaan zitten om te rusten doen ze ook niet: een afmattend leven hebben deze dieren! Hoe rusten of slapen vissen eigenlijk? Toch heb ik er een kunnen 'vangen': een geelvindoktersvis. Van die doktersvissen zwemmen er hier een aantal variëteiten rond, maar waarom ze zo heten, dat weet ik niet. Ze behoren overigens tot de familie van de baarsachtigen. Het exemplaar op de foto is behoorlijk groot: in dit rifaquarium zijn de meeste vissen veel kleiner, zoals je kunt zien aan de twee andere die op de foto staan: rechtsonder een 'picasso doktersvis', en vlak naast de 'geelvin' eentje waarvan ik denk dat het een 'gestreepte vlindervis' zou kunnen zijn.

Geelvindoktersvis

Gestreepte vlindervis (?)

Eentje waar ik dus wel zeker van ben, is de 'picasso doktersvis': schitterende kleuren heeft die: blauw, geel, zwart, opvallen doet hij onmiddellijk, er een foto van nemen is moeilijker.

Picasso doktersvis (foto van het internet)

Niet ver van de ingang van de Zoo zitten een aantal inheemse vogels die je ook niet alle dagen tegenkomt. Je kunt er de tureluur zien, een strandloper. In het Vennengebied, aan de Kasteeltjes, heb ik er een aantal jaren geleden eens een waargenomen, niet gezien dus, maar gehoord: ongelooflijk hoe die vogel zijn eigen naam roept! En in de dierentuin kun je hem dus in levende lijve zien, wat ook leuk is. Ons adjectief 'tureluurs' lijkt me niet met de vogel in verband te staan: ze gedragen zich hier in gevangenschap eerder rustig.

Twee tureluurs

En nog eentje

Nog een inlander die je er kunt zien, is de grutto: die zit ook aan de Kasteeltjes en op een plas iets verderop, maar laat zich niet makkelijk fotograferen, schuw als die is. Maar die roept ook zijn naam, hoewel niet zo duidelijk als de tureluur. Hier in de Zoo laten die twee vogels zich niet horen: ze benoemen zichzelf niet, waarschijnlijk met het idee: er hangen toch naamplaatjes aan de kooi, mensen moeten maar de moeite doen om te lezen.

Grutto

En zo kom je van tropische vissen naar Kempische weidevogels: alle dieren groot en klein vind je hier. Niet allemaal, dat ook weer niet, maar toch veel.