Snippen zoeken

Gisteren nog eens naar het vennengebied gereden: met de scootmobiel deze keer. Zulk stralend weer mag je niet aan je laten voorbijgaan: vlekkeloos blauwe hemel, lentezonnetje dat zijn best doet, temperatuur best te doen. 'De winter is vergangen, ik zie des meien schijn' leerden we vroeger zingen: zover is het nog niet, maar het gaat duidelijk in die richting. Vandaag toch.

Aan 'De Kasteeltjes' weer volop wakker wordend leven, en Canadese ganzen als een klein bezettingsleger. Maar ik wil weten of er al snippen te zien zijn: hier in ieder geval niet.

Kleine invasie

Maar het mooiste beleef ik aan het 'Ezelsven', aan de Geheulse Dijk. Een vader en zijn zoon van een jaar of zestien staan naast hun automet de verrekijker het drasland en de weilanden erachter af te speuren. Ik hou er ook halt, ze zien mij ook over het vennetje turen, foto's proberen te maken, en: 'Da's genieten, hé'  zegt de vader tegen me. Zeker weten is dat genieten, en ik zie dat ze zelfs een telescoop naast hun auto hebben staan: professionele bird watchers zijn het. Ze zien de grutto, de wulp, een roodborsttapuit, en laten me door hun telescoop meekijken. Die grutto en die wulp die gelijken echt op elkaar vind ik. 'Ja maar', zegt vader, 'de grutto heeft een lange rechte bek, die van de wulp buigt naar beneden'.

  

Grutto met de rechte bek

Wulp met gebogen bek

Gratis biologieles krijg ik, volkomen à l'improviste.  Thuis lees ik in een natuurgids dat de wulp in onze streken de grootste waadvogel is: hij kan 53-58 cm groot worden. Dat is al geen kolibrie meer, natuurlijk. De grutto is ook een vogel die voortdurend zijn naam roept, zoals de tureluur en de kievit. Mijn vogelgids omschrijft die naamroeping als 'kr-wie-toe'. Het lijkt inderdaad op 'grutto', maar de vogel schijn een klein spraakgebrek te hebben. Het Ezelsven en de weilanden erachter zitten in elk geval vol geluid: het zou de moeite lonen ze allemaal te kunnen identificeren

Op de afsluiting van een wei spotten vader en zoon nog een roodborsttapuit, en die laten ze me ook eens bekijken. Een leek als ik vindt dat hij wat op een mees gelijkt, een zwartkopmees dan, maar natuurlijk is dat ook weer niet helemaal zo: bij deze tapuit komt er natuurlijk veel meer rood aan te pas.

Roodborsttapuit

Vlak voor we vertrekken zien de 'real bird watchers' nog een boerenzwaluw, de eerste van het jaar. 'Een zwaluw maakt de lente niet', dat weten we allemaal, maar ze is er dan toch. En ik ging dus uitkijken naar snippen: die zijn er helemaal nog niet, maar de lente komt er langzamerhand aan, dat heb ik wel gezien. En heel wat opgestoken, dat heb ik ook.