Morgen 2 oktober wordt in Turnhout de fietsbrug over het Kempisch Kanaal, de vaart dus, officieel ingereden of 'feestelijk geopend': de provincie zorgt daarvoor, de stad werkt mee, en al wie wil, mag meerijden. 'Men', 'ze', 'een paar overheden' willen dat ze gezien wordt, de nieuwe brug. En je kan ze geen ongelijk geven.
Iets correcter gaat het over 'een fiets- en voetgangersbrug', maar dat bekt niet zo lekker, dus voor mij is het een fietsbrug, waarmee ik de wandelaars niet te kort wil doen: zondagnamiddag (30.9) waren ze even talrijk als de fietsers.
Wandelaars op de fietsbrug
Het was er ook het weer voor: veel mensen zullen gedacht hebben dat het een van de laatste mooie zondagen voor de winter kan geweest zijn. Bijgevolg: naar buiten, zonne-energie opdoen. En velen zullen zoals ik benieuwd geweest zijn naar de afgewerkte brug. Eenvoudig is ze, maar ik vind ze mooi, sierlijk ook met haar twee bogen.
Meetkunde boven het kanaal: meer dan een rechte, en een kromme
Door, of voor de aanleg is meteen ook veel open ruimte geschapen: de begroeiing in de onmiddellijke buurt is verdwenen - die zal nog wel opnieuw aangelegd worden, denk ik - en zo krijg je het gevoelen dat Turnhout ineens veel dichter bij de vaart ligt. En je krijgt een ander gezicht op de stad vanaf die brug: het station ligt bijna voor het grijpen, je ziet links de kerk van het begijnhof, iets verder de toren van het Heilig Hart: een andere kijk op wat je als Turnhoutenaar zo vertrouwd is.
Turnhout anders bekeken
Je kunt vanaf de Merodelei op je gemakje naar de brug komen wandelen of fietsen over en zachte asfaltweg: je bent er zo en je zit meteen in de natuur, tenminste in het landbouwgebied ten noorden van het kanaal. Boones Blijk is ook niet zo ver, het Vennengebied vraagt iets meer inspanning, maar een marathon hoef je er dan ook weer niet voor te lopen. Vanuit de stad krijg je een uitnodigende opening naar het groen, van het groen ben je zo in de stad. Goed gedaan, zeg ik dan maar. Net zoals de muurtjes die de fietsweg afboorden: ruwe stenen in ijzeren netten. Hetzelfde procedé wordt ook toegepast vlakbij een aantal rustbanken: het ziet er echt mooi uit.
De fundering van de oude 'IJzeren Brug'
Vlak bij de fietsbrug, in de richting van Brug I zie je wat er nog rest van de oude 'IJzeren Brug', waarover de goederentreinen naar Weelde Statie reden, tot in de jaren zestig moet dat geweest zijn. Die brug is afgebroken in het begin van de jaren tachtig, maar de fundering ervan hebben ze nooit uit het kanaal gehaald: ze liggen er kennelijk niet in de weg, en jongeren blijken er nog iets aan te hebben, zoals ik al meermaals vastgesteld heb.
'Fietsostrade'
Ik lees ergens dat de nieuwe brug de schakel is tussen drie grote fietspaden: het Bels Lijntje en twee 'fietsostrades'. Fietsostrades, want zoals met een auto, rijden we allemaal met een fietso! 'Autostrade' is geen Nederlands, hoewel je dat wel hoort zeggen, maar 'fietsostrade' is een draak van een woord, een schabouwelijk neologisme. Je hoort, als het over wandelen gaat, vaak spreken over 'trage wegen': zouden we het dan niet kunnen hebben over 'snelle fietswegen', of 'fietswegen' zonder meer, zoals we ook 'autowegen' kennen? Lijkt me iets logischer.
Wat niet wegneemt dat ik de fietsbrug prachtig vind. En dat ze voor de officiële 'inrijding' al heel wat mensen trok. En terecht!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten