Natuurlijk waren we afgelopen dinsdag heel blij: op den duur was ze daar, de zon! Een dag later hoor je dan dat het de warmste 5de maart was sinds het begin van de waarnemingen in 1833: gewettigde trots voel je dan omdat we dat met z'n allen voor mekaar gekregen hebben, of iets van die aard. Opluchting na die lange en donkere en natte en grijze winter: ik begon veel begrip te krijgen voor Skandinaviërs die na hun winters zo depressief zijn dat ze het helemaal niet meer zien zitten.
Nu komen de mensen allemaal weer naar buiten: de Turnhoutse markt blijkt dan letterlijk vol zonnebanken te staan!
Turnhoutse zonnebanken
Vitaminen willen we opdoen, de zon en de warmte op ons gezicht voelen! Stel je voor dat ons 'Sint-Pietersplein' nog vol auto's en rijdend blik zou staan, je mag er niet aan denken. Een jaar geleden was dergelijke zonneklopperij op het centrale plein nog niet mogelijk, want de markt nog niet open. Nu wordt er gelijk van geprofiteerd.
Licht!
Het licht is terug: het stadhuis en de kerk weerkaatsen het. De bomen zijn nog bladerloos, maar binnenkort gaan die ook naar de knoppen! En een mens voelt zich weer zichzelf worden: wat willen we nog meer? De markt, zon en licht: tenminste dat is al veranderd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten