De illustraties in deze 'nieuwe' Boerenpsalm zijn van de hand van Koen Broucke, een kunstschilder die ik leren kennen heb door de roman 'Kamer in Oostende' van Koen Peeters. De schrijver en de schilder ontmoeten elkaar geregeld in Oostende, geven hun indrukken over de stad, hebben het over Ensor en Spilliaert, literatuur en kunst, en vooral over wat vriendschap betekent. Natuurlijk is dit boek door Broucke geïllustreerd. En zeer goede roman vond ik het, vele bladzijden heb ik aangetekend. Even daar een foto van een schilderij van Broucke daaruit:
Koen Broucke: De Noordzee - (strand en branding) - De tekst onder de foto gaat over Ensor, een Oostendenaar waar je niet omheen kunt; maar dat speelt hier eigenlijk geen rol.
Om Boerenpsalm te verluchten moet je natuurlijk niet aan de zee zijn, de Nete hoort bij Timmermans, Lier en de Kempen. En dan krijg je meteen veel meer kleur dan het bruin en grijs van strand en Noordzeewolken: blauw wordt het water, donker en licht, geelachtig de bloemen, lichte kleuren voor het Kempenzand, zwak blauw voor de hemel ('febel' zeggen we dan in ons dialect), witte berkenstammen, groen op de achtergrond: er zit heel wat leven in dit doek. Ik vind dat Broucke het Kempische landschap best goed gevat heeft, ik hou van dit werk.
Netekanaal (winterlicht, avond), 2021, olie op doek
'Netevallei (avondlicht), 2022' straalt nog meer dan 'Netekanaal) licht uit, althans zo zie ik het. Het komt mij optimistisch over - ik, hou echt van blauw - en komt zo overeen met de sfeer van 'Boerenpsalm'. Echt een schilderij dat bij het boek past.
Netevallei (avondlicht), 2022
En dan komt Broucke met een portret van de in de realiteit onbestaande 'Wortel als jonge man': hij schijnt met vertrouwen zijn toekomst tegemoet te blikken, hij weet nog niet wat hem allemaal zal overkomen, hoe hard hij zal moeten zwoegen en zweten. Is het daarom dat het schilderij minder kleurrijk is? Mooi portret is het alleszins.
Wortel als jonge man, 2022, olie op canvasboard
Broucke laat ook nog een portret van zichzelf achter: een half gezicht zonder voorhoofd, met op zijn linkerschouder een admiraalvlinder. Ernstig kijkt de man, met een bijna dicht linkeroog, alsof hij nauwkeurig zit te observeren wat hij gaat of kan gaan schilderen. Die ernst wordt wel doorbroken door de kleurrijke vlinder die een iet of wat vrolijke toets op het doek legt. Best geslaagd vind ik het.
Zelfportret met admiraalvlinder, 2021, olie op doek
Dit was de eerste keer dat ik schilderijen van Broucke in het echt heb gezien: ik moet zeggen dat hij me overtuigd heeft. Zeker ook voor of door hem is de tentoonstelling 'Boerenpsalm' in het Jakob Smits Museum de moeite waard. En dan heb je nog een paar werken van Smits zelf, die geleefd heeft min of meer in de tijd van het ontstaan van 'Boerenpsalm'. Daarom ook is deze tentoonstelling hier echt wel op zijn plaats. Ga maar eens kijken als je een waardevolle rijker wil zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten