Het Koeven, gezien vanaf de bosweg
Gerestaureerd heidelandschap
alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5370117889445188866" />De natuur kan gecontroleerd haar gangen gaan
Het Ezelsven is nu wel in de plaats gekomen van het Koeven, maar de verenigde runderstand hoeft zich niet onmiddellijk gediscrimineerd te voelen: het ven dat hun naam draagt, ligt vlakbij, nog op grondgebied Turnhout, zo'n vijfhonderd meter rechts van de Langvenstraat. Je kunt er komen via een brede bosweg. Aan het begin daarvan staat een bord dat je meedeelt dat hier gewerkt wordt: een paar jaar geleden lagen er stapels op maat gezaagde boomstronken, het bos werd kennelijk uitgedund. Mijn gidsje vertelt me dat het heidegebied Koeven en Zandven, dat nog verder ligt, in 2007 door 'Natuurinrichting' hersteld werd. Optimistisch deelt de tekst nog mee dat je vanaf een 'kijkplatform' 'een overzicht krijgt van een uniek stuk vochtige heide'. Ik heb helaas geen platform gezien, ik ben dan maar recht gaan staan in mijn 'Harley-Davidson voor gehandicapten' en het moet gezegd: het zicht is best indrukwekkend. Zo ruig als daar heb ik de Kempen nooit gezien: wildernis op zijn Belgisch is het daar. Van het ven zelf zie je niet zoveel, maar van de begroeiing keek ik toch wel op. Het Zandven ligt nog eventjes verder, maar daar ben ik niet geraakt. De brede bosweg ligt er op sommige plaatsen nog flink modderig bij, en mezelf hopeloos in het slijk rijden, daar pas ik liever voor.
Opmerkelijk is ook dat dit gebied de waterscheiding tussen Schelde- en Maasbekken vormt: het water van het Zwart Water en het Zandven vloeit bij hoge stand deels af naar de Aavallei en zo naar de Schelde en deels naar de Markvallei en zo naar de Maas. Dat geeft mijn wandelgids me tenminste mee.
In de buurt van het Koeven en omgeving kom weinig mensen tegen: enerzijds een beetje zonde, want het is er best mooi, anderzijds al maar goed, want het landschap wordt niet verstoord en blijft zo authentiek, al is het een voorbeeld van natuurrestauratie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten