Augustine met de kleine Eugeen aan de Schelde, pastel 1903
Hun geluk blijft echter niet duren: Augustine wordt ziek, takelt snel af en sterft al op 12 maart 1905, 24 jaar oud. De kleine Eugeen is op dat ogenblik 2 jaar en 4 maanden. Voor de kunstenaar is de dood van zijn vrouw een zware klap: hij exposeert de volgende vijf jaar niet een keer meer.
Voor haar overlijden is Van Mieghem Augustine wel blijven tekenen, en zeer vaak: het lijkt wel of hij door die afbeeldingen bij zich wilde houden. Het levert echt indringende en aangrijpende werken op: hij laat haar zien in alle ellende van haar ziekte.
Augustine ziek te bed, zwart krijt, ca. febr. 1905
Augustine ziek en hulpeloos, zwart krijt, ca. febr. 1905
Augustine ziek, 1905
Deze drie tekeningen, en zeker de laatste van de drie, laten zien wat eraan zit te komen en wat onafwendbaar is: hopeloosheid en eenzaamheid drukken ze uit. Het zijn volgens mij van de sterkste en krachtigste tekeningen van Van Mieghem.
Rond het Willemdok, bij het MAS, staan vijf beelden naar het werk van Van Mieghem, waaronder ook een 'Augustine Pautre'. Ze zijn gemaakt door de Nederlandse beeldhouwster Carla Kamphuis-Meijer. Volgens Erwin Joos in zijn boek over kunstenaar is zij er daarbij in geslaagd 'om de ziel van Van Mieghem te bewaren en zijn personages weer te geven met toch een gans eigen persoonlijke toets'. Ik vind het passend en mooi dat de schilder in zijn eigen buurt geƫerd wordt met deze beelden, en zeker ook dat zijn vrouw als het ware in de hulde betrokken is.
Carla Kamphuis-Meijer, Augustine Pautre (aan het Willemdok)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten