dinsdag 13 november 2018

Reis naar Peru, dag 7 - Cusco II

Cusco is een best grote stad, en daar wijd je dus nog artikel aan. Ons hotel lag aan de Avenida del Sol, die ongeveer recht naar de Plaza de Armas voert. Als je daar bijna bent, kom je aan de Iglesia Santo Domingo: die is gebouwd op de funderingen en muren van een vroeger Incapaleis dat 'Qoricancha' heette, wat 'gouden binnenhof' betekent. Wat daar ooit gestaan heeft, is verdwenen, maar in het koloniale gebouw kom je nog wel op een terrein dat bekendstaat als de 'Tempel van de Maan': de muren bestaan alweer uit stenen die naadloos op elkaar aansluiten, de deuren (openingen eigenlijk) lopen ook taps toe. De ruimte waarin je dan komt, is leeg, maar je bent wel midden in de betere Inca-architectuur.


Muren van de 'Tempel van de Maan'

Je bent eigenlijk in een kloosteromgang, en aan de overkant ervan zie je een van de torens van de kerk: fors gebouw met een koepel.


Kloeke toren van de Santo Domingokerk

Aan de rand van die kloosteromgang kun je naar buiten lopen: je bent dan op een hoogte vanaf waar je een prachtig gezicht hebt op de stad Cusco en de bergen in de verte: remember, je zit op 3.400 meter hoogte!


Panorama van Cusco

In een van de gangen van het gebouw kom je een schilderij van de Melkweg tegen; het is van een moderne kunstenaar. Maar dat hangt daar natuurlijk niet zomaar te hangen: het refereert aan de Melkweg zoals de Inca's die zagen. Ze meenden daar een aantal dieren in te zien, zoals bijvoorbeeld een slang, een pad, een vos of een patrijsachtige vogel die ze 'tinamou' noemden. De Inca's zagen die dieren niet door zoals wij een aantal sterren met rechte lijnen met elkaar te verbinden, ze vonden die in zwarte gebieden in de Melkweg (donkere wolken van interstellair stof waarin vormen kunnen gezien worden). Bron: www.geubel.com/2009/05/de-donkere-wol...)


Moderne interpretatie van de Melkweg, zoals de Inca's hem zouden zien

En dan gaan Stijn en ik, de oudste en de jongste van onze groep, de kundige reisleider en de bevlogen toerist, ons eventjes ontspannen. Naar de Plaza de Armas betekent dat: rond dat plein zijn cafeetjes alom, en die hebben allemaal een of meer balkonnetjes waar je koffie of andere drank kunt savoureren, en de drukte onder je bekijken: waar kan de zaligheid nog groter zijn?

De achterzijde van die gebouwen doet er niet zo toe: niet dat ze onveilig zijn, maar op de esthetische afwerking wordt niet zo gelet. Het doet me aan Belgische koterijen denken: een mens is toch overal een beetje thuis!


Moderne dakconstructie in Cusco


Stijn boven het plein: regen, mensen en de Iglesia de la CompaƱia


Nestor met de Iglesia de Jesus y Maria op de achtergrond

We komen daar landgenoten tegen: van Aalst was het koppel, zestigers denk ik. Waar wij vandaan kwamen, interesseerde ze niet, ze vroegen het tenminste niet. Zo van die lui die denken: verdomme, nu zitten we in het verre binnenland van Peru, en hier kom je ze nog tegen, die Rotbelgen, alias Rotvlamingen. Incognito reizen en toch betrapt worden! Dat is ook iets om plezier aan te beleven. Peru heeft onvermoede aspecten!

Geen opmerkingen: