Blankenberge: Jugendstil

Ik heb het al eens gehad over Blankenberge dat zo'n ontdekking voor me was: niet zozeer voor 'les plaisirs balnéaires', wel door de wijk rond de Sint-Rochuskerk, aangelegd op het einde van de negentiende, begin twintigste eeuw, en waar de huizen in Jungendstil elkaar bij wijze van spreken uit de rij staan te dringen. Eergisteren ben ik er met twee vrienden nog eens gaan kijken, ook naar het Thonetmeubilair in het 'Belle Epoque Centrum'. Maar ik heb ook de huizen nog wat nauwkeuriger bekeken dan drie weken geleden, en vooral op de tegeltableaus gelet: en die zijn weergaloos prachtig.

Die huizen hadden zeer vaak een loggia, een inspringend balkon op de eerste verdieping, waar de rijke bewoners van de gezonde zeelucht konden genieten en tezelfdertijd de 'passage' konden gadeslaan. Die loggia's moesten natuurlijk ook op de toen passende wijze versierd worden, met tegeltableaus. Aan de rechterkant van het Belle Epoque Centrum kun je zo'n prachtige versiering zien: een paar fazanten met hun kuikentjes voor een bloemenstruik en erboven twee zwaluwen: de natuur van de Jugendstil, in schitterende kleuren.

'Villa Olga' is voor mij - en niet voor mij alleen - het 'pièce de résistance' van al deze huizen (Descampsstraat 22). Rechts aan de loggia zit een pauw met een kleurrijke staart naast heel wat bloemenweelde: aan zijn rechterkant staat een behoorlijk volwassen rode stokroos, werkelijk een zeer aantrekkelijke bloem. De geglazuurde tegels zijn vermoedelijk vervaardigd door de firma 'Boch Frères' uit La Louvière, niet de kleinste naam als over dergelijke zaken gaat.

Links weer een ander natuurbeeld: kraanvogels aan een ven, met weer zwaluwen in de lucht. Je vergaapt je aan wat hier te zien is.

In dezelfde Descampsstraat hangt boven de voordeur van nummer 10 een eenvoudige visser, terwijl de bewoners van het pand dit beroep hoogstwaarschijnlijk nooit uitgeoefend hebben: het zal een kwestie van 'couleur locale' zijn, een poging om wat sympathie op te wekken of zich thuis te voelen.
het tableau werd geleverd door de Hasseltse 'Manufacture de Céramiques Décoratives': ze kwamen kennelijk van overal uit het land, die tegels, meer bedrijven hielden er zich mee bezig en hadden er zich in gespecialiseerd. Het zal ze geen windeieren gelegd hebben, maar nu is het, vrees ik, vergane glorie. Maar prachtig bewaard in Blankenberge. En het moet worden gezegd: smaak hadden die lui uit de 'Belle Epoque' wel.


Bron, gedeeltelijk: In de Steigers, Erfgoednieuws uit West-Vlaanderen, 2004, 11de jaargang, nr. 3