donderdag 12 april 2012

Zeilvakantie 2: Inheemse planten

De vegetatie is hier ook niet dadelijk 'Kempisch' te noemen: genoeg regen en veel warmte, dan komt er al eens iets meer piepen dan een madeliefje of een verzameling grassprieten. Je kunt op La Gomera met een andere soort hei kennismaken: hier kennen we dophei, en struikhei, daar groeit in overvloed boomhei. Het is een plant typisch voor het Middellandse Zeegebied, hoewel ik hem daar nog nooit gezien heb. Ook op Madeira en de Canarische eilanden komt hij voor. En hoe: echt klein is boomhei niet: gemiddeld tot 4 meter hoog, maar knapen van 7 meter zijn geen uitzonderingen. de wortel van de plant wordt gebruikt om pijpen te maken: taai hout met andere woorden! Toen wij er waren, in de laatste week van maart, stond al die boomhei schitterend in bloei: talloze witte bloemen levert dat op. Letterlijk om naar op te kijken was het.


Boomhei in bloei

Ook zeer opvallend is de plant die in het Duits (mijn  gidsje was in die taal) 'Gänsedistel' genoemd wordt. Ook nooit van gehoord, ook nooit gezien. In het Nederlands bestaat het woord 'ganzendistel' ook, maar bij ons is dat de volksnaam voor de 'melkdistel'. De naam is kennelijk ontstaan doordat de plant een melkachtige stof afscheidt: volgens het bijgeloof zou de plant daardoor de melkproductie van zogende vrouwen verhogen. Niet dus. Op La Gomera kun je er niet naast kijken: de wind - die is er hier genoeg - blaast de zaden alle richtingen uit en die ontkiemen zeer gemakkelijk. Wij dachten eerst dat deze plant een goed uit de kluiten gewassen paardenbloem zou zijn, maar nogmaals: niet dus.


Melkdistel, vulgo 'ganzendistel'

Nog een waar je niet naast kunt kijken hier: de 'Canarische wolfsmelk', een geslacht uit uit wolfsmelkfamilie, die wereldwijd 2.300 soorten kent. Ook bij ons vind je er ook, maar ik heb ze nog nooit gevonden. Vaak zien er gewoon als cactussen uit, en ze worden geregeld als kamer- of sierplanten gebruikt, maar onderweg naar de 'Alto de Garajonay' zagen we verscheidene exemplaren die je bezwaarlijk in een pot kunt stoppen: het zijn eerder struiken om u tegen te zeggen. De herkomst van de naam is ook best leuk: het melksap van deze planten is meestal giftig, ook niet zonder risico voor huid en ogen, en de 'wolf', in de betekenis van 'duivel', werd gezien als de oorzaak van dat kwaad. Vandaar dus.


Canarische (Gomeraanse) wolfsmelk



Die eigenaardige plantengroei zorgt er nog voor dat je je kennis van de flora kunt aanvullen: ook altijd de moeite.


Weer een dag voorbij

Geen opmerkingen: