Zeilvakantie 2: terug naar San Sebastian

Langzamerhand loop onze zeilvakantie naar haar einde.  We beleven een rustige ochtend voor Santiago, met een eigenaardige zonsopgang. Ze is er wel, de zon, maar ze schijnt niet echt: te veel nevel nog. Alleen heeft die nevel een andere kleur dan bij ons, overwegend gelig is hij.

Zon, aanwezig maar niet echt schijnend

Hoewel, rustig, dat is maar hoe je het bekijkt. Het schip is dringend aan een grondige poetsbeurt toe, en bemanning en gasten werken zich uit de naad: het koper wordt opgeglansd, alles krijgt weer zijn juiste plaats, de touwen belanden netjes waar ze horen, en tegen de middag zien we het resultaat van 'opgeruimd staat netjes', of 'a place for everything and everything in its place'. Als toeschouwer heb ik gezien hoe de meeste anderen 'een groot en schoon werk' hebben verricht.

Amaury: overwinning op de touwen

Na de middag varen we rustigjes naar San Sebastian, en we genieten van wat er op de zee te zien is: een kleine verzameling meeuwen die verpozen na de jacht op voedsel, grotten in de rotswand vlak aan de kust.

Meeuwen na de jacht

Allicht eeuwenoud onderkomen

Voorspoedig komen we terug op ons vertrekpunt op La Gomera. Natuurlijk gaan we nog eens aan wal: wie weet wanneer we hier nog ooit komen? Een wandeling is een laatste verplichting, zoveel is duidelijk. We kennen het hier al een beetje, maar toch neem ik nog wat foto's van moois: een prachtig negentiende-eeuws herenhuis. Niet iedereen blijkt hier vroeger armlastig te zijn geweest.

Herenhuis om u tegen te zeggen

We drinken nog iets op de Plaza de las Americas, onder majestueuze palmbomen. Niet zomaar palmbomen, o nee, Canarische dadelpalmen zijn het, en je ziet ze zowat overal op het eiland. De vruchten en de bladeren worden als veevoeder gebruikt, van dezelfde bladeren worden matten, korven en hoeden gevlochten. Er wordt zelfs een sap van afgetapt, 'Miel de Palma' heet dat, gemakkelijk verkrijgbaar, dat best met whisky of rum gemengd wordt. Een erg nuttig boompje, zeg maar.

Majestueuze dadelpalm die niet recht wil gaan staan

En als de nacht gevallen is, zien we nog iets dat ons vreemd is: de maansikkel ligt hier, waar ze bij ons staat. Hier werkt het trucje met de p en de d voor eerste een laatste kwartier kennelijk niet: de sterrenhemel incluis maan ziet er overal te wereld anders uit.

Liggende maan met Venus