Kilroy was here
Als de 'crew' niet zo hard moet werken, heeft ze de mogelijkheid de toeristende landrotten allerlei te leren over schip en zeilen. Het is Caro, een jonge Duitse vrouw die zeer goed Nederlands spreekt, die zich van deze taak kwijt, en ons van alles vertelt over de zeilen en hun namen, maar mij ook doet beseffen dat ook gewone Nederlandse woorden die ik dagelijks gebruik, uit de zeilvaart komen. Het onderste zeil van de tweede mast heet 'fok', daarboven heb je 'onder- en bovenmars', en helemaal van boven 'onder- en bovenbram'. 'Bram boven bram' heb ik altijd begrepen als 'baas boven baas', en 'bram boven bram voeren' betekent 'zich groots en trots voordoen', 'baas Ganzendonk spelen' met andere woorden. 'Opschieten' betekent 'de zeilen ophalen (met behulp van de schoot), en vandaar 'voortmaken, snel zijn of sneller worden'. 'De schoot' is dan weer een versterkt stuk zeil aan de linker- en rechterbenedenhoek: daar werkt alle kracht op in als het zeil via touwen opgehaald wordt. Van voren op het schip staat dan de 'grote mast'.
Openluchtonderwijs
Onze vaart naar Santiago is niet zo lang, en je kunt vanaf het schip mooi bekijken hoe het eiland opgebouwd is: laag op laag, alsof ze getuigen zijn van de ene vulkaanuitbarsting na de andere. Je lijkt ze zo van mekaar te kunnen pakken.
Gomera: laag op laag
Santiago is een kleine plaats, met rechts ervan een enorme, piekende rots: de natuur blijft hier overweldigend.
De enorme rots en rotswand rechts van Santiago
We gaan er voor anker: dat betekent slapen op zee. En dat valt honderd percent mee: je valt wiegend in een vredige, diepe slaap, veel rustiger dan wanneer het schip vastgemeerd ligt. Ook dat is een ervaring. Maar voor we erin duiken, krijgen we nog een mooie zonsondergang cadeau, zoals je ze thuis niet ziet.
Einde van de derde dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten