dinsdag 13 juli 2021

De waterval van Coo - Plopsa Coo

De waterval van Coo, die wilde ik ook nog eens gaan bekijken, want dat was al best lang geleden. Bovendien zijn er twee familieanekdotes aan verbonden. De eerste dateert van begin jaren 60 van de vorige eeuw. We verbleven toen met ons gezin, ouders, mijn broer en ik in Spa, tijdens een week waarin het best wat regende. Dus maakten we een uitstap met de bus, naar Coo: daar viel het water tenminste anders. We staan naar de waterval te kijken, en moeder, spaarzaam in het huishouden, denkt aan al dat verspilde water, vindt dat dat zomaar niet kan en vraagt: 'Zetten ze dat 's nachts niet stil?' Waarop wij drieën: 'Allez, moeder, dat kan toch niet!' Wist zij veel dat je de Amblève niet kunt tegenhouden. En eigenlijk had ze wel een punt: wie komt er 's nachts nu naar watervallen kijken? Dat verhaal heeft moeder ondertussen al 37 jaar overleefd!

De tweede anekdote dateert van 1985: we reden weer eens op vakantie naar Malmedy, met drie dochters, Jasper was er nog niet. We zijn er bijna, en Noortje, drie en en half toen, vraagt spontaan: 'Gaan we nog eens naar de waterval van Cola?' Gelach en goede luim van de ouders.

Wat ze niet stilzetten: de waterval van Cola

Als je tegenwoordig in de buurt van Coo komt, zie je langs de weg borden die toeristische interessante plekken aanduiden. Als je van Turnhout de snelweg naar Antwerpen neemt, zie op het einde een bord met een zelfportret van Rubens: Coo heeft min of meer gelijkaardige, maar daar staat dan 'Plopsa Coo' op; niet dat dat staat voor cultuur met een grote C, maar wie geeft wat hij heeft, is waard dat hij kleeft. De betekenis van Plopsa wordt je wel duidelijk als je op je bestemming bent. Ik kan met mijn scootmobiel een eind naar beneden rijden, tot ik aan een gesloten poortje kom. Maar, geen nood, daarnaast is de ingang. Daar verneem ik dat de toegang € 27,50 kost, mogelijk min € 5 voor 'mobilité reduite', en de begeleider is gratis. Maar mijn begeleider ben ik zelf! Ik mag ook niet zomaar eventjes gaan kijken, neen, meneer, dat gaat niet. Stel je eens voor dat je met een gezin van ouders en 4 kinderen naar binnen wil: dat kost je € 165! Ik zou denken dat dergelijk natuurschoon publiek bezit is, maar de gemeente Stavelot heeft het voor allicht heel wat geld verpacht aan Studio 100, dat zo ongeveer slapend rijk wordt: Verhulst en zijn kompaan hebben de essentie van het hoogkapitalisme best goed begrepen. Geen wonder dat de heer Verhulst een yacht heeft om u tegen te zeggen! Leve de ondernemers, zullen we dan maar denken. Hij zou eigenlijk met 'Le Domaine des Hautes Fagnes' contact moeten leggen: dat kan nog zeer lucratief worden. Succes, Gertje! En wie geeft wat hij heeft: geven is misschien niet het passende werkwoord!

Coo, twee watervalletjes, een bredere en een smalle

Maar als toerist moet je niet voortdurend proberen 's werelds economische problemen op te lossen: je kunt ook van de waterval genieten. Via een trap kun je er heel dicht bijkomen, en de kracht van het water waarnemen en gewaarworden. Het is eigenlijk maar een watervalletje, toch 15 meter hoog, maar wat een kracht zit daarin! De snelheid van het water, de nevel die ontstaat wanneer het neerstort in de Amblève: ik ben ervan onder de indruk! Wat moet dat niet geven aan Niagara Falls of Victoria Falls: dat zijn dus natuurverschijnselen om u tegen te zeggen! 't Is wat ver, anders ging ik er nog naartoe.

Massa's: neerstortend water en rotswand

Nevel: je zou denken dat het watermoleculen zijn

Het is er vochtig genoeg voor planten en bloemen, en hier en daar vind je een klein, maar mooi exemplaar. Tegen de rotswand groeit wat ik dacht een grasklokje te zijn. Dat groeit op schraalgrasland, heide, bos- en wegranden en licht eikenbos: dat is hier echt het verkeerde milieu. Een andere mogelijkheid is het elfenvingerhoedje. Dat wordt 5 tot 20 cm groot, bloeit van juli tot september, en groeit op rotsen, kalkpuin, rolgesteente in beken: dat is wel het juiste milieu, Dus ik hou het op een elfenvingerhoedje.

Opvallend en toch bescheiden: het elfenvingerhoedje

Zo heb ik dan toch echt genoten van mijn uitstap naar de waterval van Coo, ondanks alle Plopsa. Ik ben ten slotte geen kind meer!

Geen opmerkingen: