De eerste volledige dag van ons verblijf in Sevilla besteden wij aan een iets langere verkenning van de stad. We worden daarbij kundig geïnformeerd over wat we zien door een Nederlandstalige gids, met name Toine of Twan: spelling naar believen. Na afloop van onze tocht zal blijken dat hij zich uitstekend van zijn taak gekweten heeft: wat kan je anders verwachten van een rasechte Nederlander.
Hij brengt ons eerst naar de Plaza de España, een plein in de vorm van een halve maan, en met een doorsnede van 200 meter. Het is aangelegd voor de Ibero-Amerikaanse Tentoonstelling van 1929. Ibero-Amerikaans slaat op die landen in Zuid-Amerika waar Spaans of Portugees de voertaal is. Uit de uitleg van Twan heb ik verstaan dat die expositie onder andere moest zorgen voor meer verzoening tussen de vroegere kolonisatoren en de nieuwe onafhankelijk geworden landen. Tezelfdertijd bracht deze expo Sevilla voor het voetlicht, en bracht de stad haar industriële en culturele erfgoed onder de aandacht. Ook de meer de vijftig Spaanse provincies moesten door deze tentoonstelling dichter bij elkaar gebracht worden: in zo'n groot land als Spanje willen provincies nog wel eens ver van elkaar liggen, en niet altijd dezelfde belangen hebben. Daarvoor zijn in de halve cirkel banken aangebracht, elk gewijd aan een provincie, waarop met azulejos belangrijke gebeurtenissen van een landstreek opgeroepen worden, en die zijn best om aan te kijken.
Het uitgestrekte Plaza de Espana, met aan de linkerkant Tine
Na de tentoonstelling, in januari 1930, zou de universiteit van Sevilla in de gebouwen gehuisvest worden, maar die bleken al snel te klein. Waar die universiteit dan wel terechtkwam, lees je verder.
Het centrale gebouw
De verovering van Almeria (hier zijn ooit betere foto's van gemaakt!)
De val van Granada
Deze val van Granada is een belangrijk feit in de geschiedenis van Spanje: Granada was namelijk het laatste Moorse koninkrijk dat zich overgaf, en daarmee was de reconquista afgerond. Ferdinand en Isabella kregen van de paus de titel 'Katholieke Koningen, omdat zij hun missie succesvol beëindigd hadden. Voor bekeerde moslims of joden, die stiekem toch nog hun godsdienst bleven belijden, was er vanaf dan de Inquisitie: die wist met ketters van allerlei slag wel raad. Tolerantie stond toen niet echt in de Spaanse woordenboeken, laat staan in de geesten van kerkvorsten, prelaten en andere dominicanen!
Pour la petite histoire: de laatste Moorse koning van Granada kwam naderhand terecht in wat nu Marokko is. Daar zou zijn grootmoeder hem hartgrondig en ten diepste vernederd hebben. Ze zei hem namelijk: 'Huil dan als een vrouw om wat je als man niet kon behouden!' Wat de koning daar verder mee gedaan heeft, vertelt de geschiedenis niet. Zoals de Italianen zeggen: 'Si non è vero, è ben trovato!'
We lopen verder naar de universiteit: die is gevestigd in de Antigua Fabrica de Tabacos (de tabaksfabriek). Die is zonder dat ze er iets voor moeten doen heeft nogal beroemd geworden: de Carmen van Bizet is daar arbeidster, en een scene van de opera speelt zich dan ook af op het plein voor de fabriek. Het achttiende-eeuwse gebouw is nu de universiteit geworden: in de loop van de geschiedenis boekt Spanje ook vooruitgang. Wij wandelden er voorbij, laverend tussen Spanjes jong intellect en hoop. Niks meer sigarenmakerij, hersenarbeid houdt de jonge mens hier bezig, tot eer en glorie van hemzelf en het vaderland. Hopelijk vinden ze dan ook werk, wat in Zuid-Europese landen wel eens een probleem kan zijn.
Nog azulejos. Je vraagt je af of een toenmalige Carmen dit kon lezen
Zo zit de universiteit van Sevilla nu in een ruim achttiende-eeuws gebouw. Het portaal heeft twee verdiepingen. Boven op het timpaan staat een allegorische voorstelling van de 'Roem'. Je stapt hier niet direct eender welke bruine kroeg binnen, daar zal de modale student (m/v) zich wel bewust van zijn! Het decor doet er ook toe, laten we eerlijk zijn: je trouwt ook niet in een versleten overall, niet in Spanje, niet in Belgenland.
En nu gaan we naar de kathedraal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten